تمام احساس من

دل

گاهی که دلم
به اندازهء تمام غروبها می گیرد
چشمهایم را فراموش می کنم
اما دریغ که گریهء ، دستانم نیز مرا به تو نمی رساند
من از تراکم سیاه ابرها می ترسم و هیچ کس
مهربانتر از گنجشکهای کوچک کوچه های کودکی ام نیست
و کسی دلهره های بزرگ قلب کوچکم را نمی شناسد
و یا کابوسهای شبانه ام را نمی داند
با این همه ، نازنین ، این تمام واقعه نیست
از دل هر کوه کوره راهی می گذرد
و هر اقیانوس به ساحلی می رسد
و شبی نیست که طلوع سپیده ای در پایانش نباشد
از چهل فصل دست کم یکی که بهار است
مـــ-ن هنــوز تورا دارم
گر تا قیامت هم نیایی ! چشم انتظارت می نشینم !

لیلا طاهر دوست ::: سه شنبه 86/3/22::: ساعت 1:25 عصر

نظرات دیگران: نظر

لیست کل یادداشت های این وبلاگ

دل

>> بازدیدهای وبلاگ <<

بازدید امروز: 0

بازدید دیروز: 0

کل بازدید :2822

>>اوقات شرعی <<

اوقات شرعی

>> درباره خودم <<